Dreigende sfeer
Dag 2 t/m 4 hebben we in een kledingmagazijn kleding gesorteerd. Dit was op zich saai werk, maar we waren tenminste aan het werk! De eigenaar van Attika, het kledingmagazijn, was een Griek die altijd op de hoogte was van de nieuwste ontwikkelingen. Op de derde dag was het vrij rustig op het eiland en wilden we ‘s avonds uit eten in Mytilene. Een uur later was er een bericht dat er toch weer mensen waren aangevallen, dus Mytilene was nog niet veilig en konden we daar toch niet heen. Toen zijn we naar een ander restaurantje gegaan.
Een andere dag ging één van ons team wandelen vlakbij het SP-huis. Daar werd ze met woorden bedreigd. Dit is serieus genomen en er is aangifte gedaan bij de politie.
Zo ging het de hele week door. Dan was het weer rustig, kregen we weer hoop dat we weer vrouwen en kinderen konden ontvangen, maar dan gebeurde er toch weer iets vervelends. Alle teamleiders van veel ngo’s* zitten allemaal in één app-groep. Zodat ze altijd op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen.
Nog een voorbeeld van mijn achterdocht was dat er
zaterdagochtend 4 nieuwe gasten aan het ontbijt zaten in de tuin van ons hotel. Mannen met baarden! Ik heb ze toch extra bestudeerd en was tot de conclusie gekomen dat het hippies waren en geen extremisten. Later die dag kwamen we hen tegen op een terras in Skopelos. We hebben een praatje aangeknoopt en het bleken ook hulpverleners te zijn! (van de ngo*: Watershed)
Brand in het community center "One Happy Family'
Foto Stratis Balaskas/EPA
Deze foto is niet door mij gemaakt, maar het gebeurde wel tijdens mijn verblijf op Lesbos.
Zaterdagavond zaten we gezellig te eten met z’n allen, kwam er een bericht binnen waar onze teamleider én één van de oprichters van SP erg van schrokken. Er was brand (zeer waarschijnlijk aangestoken) in het community centrum ‘one happy family’. Dit is een centrum voor en door vluchtelingen. Zelf gebouwd van pallets en ook door hun gerund. Zo kunnen ze bezig zijn, ervaring opdoen. ‘Om een mate van waardigheid en zelfbeschikking terug te krijgen’. Er komen dagelijks wel 600 mensen. Er is oa. een schooltje, kinderopvang, een café, er wordt gekookt en er worden fietsen gerepareerd. Het is het hart van het hele vluchtelingen gebeuren op Lesbos. En daar is dus nu het schooltje verbrand. Dit is echt een statement van de relschoppers. Veel hulpverleners waren daar zeer ontdaan van. Zelfs zo dat de oprichtster van SP zich niet meer veilig voelde in het SP-huis en die nacht ergens anders wilde slapen. Dus toen is het hele team bij ons in het hotel gekomen. Waar gelukkig plaats was. Veel ngo’s* hebben na die brand hun hulpverleners van het eiland gestuurd.
Wij hadden ook eerder weg kunnen gaan. Maar omdat we maandag al terug zouden keren én omdat er op onze plek geen dreiging was en we het ook niet opzochten, zijn we gewoon tot maandag gebleven. We hebben nog 2 dagen over het eiland rondgereden. Een beetje de toerist uitgehangen.
>>